1 mei, de dag van de arbeid, en de 5e en laatste competitiedag.
Deze dag was Albatross uit Prinsenbeek onze gastheer.
De tegenstander was deze dag Broekpolder die we bij het ingaan van de competitie als de grootste kanshebber voor het kampioenschap zagen. We hadden nog een theoretische kans om kampioen te worden maar dan moesten wij winnen en Cromstrijen verliezen of gelijkspelen tegen Rozenstein.
Deze keer geen meldingen van verkeerd rijden of niet weten waar de baan van Albatross was.
Voor iedereen een saaie rit naar dit Brabantse plaatsje. Jan Wierts had een midweekje gegolfd nabij Schaijk en was deze dag samen met Bert reserve. Daar geen van de andere teamgenoten geblesseerd of ziek was konden ze in de buffer voor de wedstrijd ook een rondje lopen.
De baan was uniek door zijn vorm. In het midden het clubhuis en een baan die in drie parten verdeeld was waarbij je altijd na drie holes spelen weer bij het clubhuis uitkwam.
Als eersten gingen Cromstrijen en Rozenstein de baan in en daarna Broekpolder en Bentwoud.
Nadat Bert en Jan Wierts hun rondje gelopen hadden en net niet gemangeld werden tussen de eerste matchplay spelers van C-R en de laatste matchplay spelers van B-B konden zij op het terras tenenkrommend en nagelbijtend de uitslagen aanhoren. Door de unieke lay-out van de baan kon Bert telkens even bij de teamgenoten informeren, als ze bij het clubhuis kwamen, hoe de stand was. De uitslagen waren niet in het voordeel van Bentwoud en het was al snel duidelijk dat Cromstrijen kampioen in deze poule was geworden. Bentwoud had er wel alles aan gedaan en won overtuigend van Broekpolder en was met deze uitslag eervol tweede geworden.
Na afloop werden de kampioenen gehuldigd met een glas champagne, een medaille en een rondrit in de Daimler van één van de spelers van Albatros.
Ook deze dag was het weer een heerlijke dag met veel zon, weinig wind en een prachtige 9 holes baan. Op het terras was het na afloop heerlijk vertoeven met een drankje en de nodige bitterballen.
Daar Prinsenbeek in een gebied ligt van aspergetelers was het hoofdgerecht van het diner asperges met tongetjes of biefstuk. Tijdens het diner werd weer volop gespeeched en was de sfeer uitstekend.
Volgens één van de sprekers was er in deze poule sprake van matchfixing door Cromstrijen en Bentwoud maar op de bankrekening van de captain van Bentwoud is hiervan niets te zien. Na het buikje vol gegeten te hebben gingen we weer huiswaarts en is de senioren competitie 2015 een afgesloten boek evenals dit laatste stukje “proza”.
Tot slot nog een evaluatie van de teamspelers in startvolgorde:
Paul, ons boegbeeld die helaas vorig jaar door een blessure niet kon deelnemen en dit jaar zeer sterk terugkwam en altijd voor een volle bak als eerste mocht afslaan.
Jan, een broertje van Truus de Mier die zijn tegenstanders gek maakt door driftig en supersnel door de baan te vliegen, tuut, tuut, ho, ho, nou, nou.
Cock, ons bloemenjochie die vriend en vijand verraste met een spek roos en zo zonder mijter maar met baard voor Sinterklaas speelde of was het de Kerstman?
Fred, de nieuweling in de ploeg die ons uitgebreid informeerde over de ins en outs van elke baan door voor te spelen.
Bert, een speler die uit de biljard wereld komt en meent dat hij kan scoren door via boomtakken de green te bereiken.
Jan Wierts, de teamcaptain, een weinig sprekend figuur, doof voor commentaar op zijn beleid en niet te beroerd om de rekening te betalen maar wel zijn gironummer door mailt.
Roy, ons geheime wapen met zijn nieuwe driver die alle tegenstanders intimideerde met zijn verre slagen en in de buggy uitgerust aan de finish kwam.
Ton, het sluitstuk van dit team die de eerste wedstrijd niet tegen de spanning kon en de hele nacht boven en op de wc pot heeft gestaan en gezeten.
Kortom, als senioren heren team hebben we wederom genoten van een gezellige en spannende competitie waarbij iedereen, mede- en tegenstanders, hun steentje hebben bijgedragen aan het succes.
24 april 4e competitiedag
Vandaag een dagje Broekpolder met als tegenstander Cromstrijen.
De heren van dit team zijn allemaal boven de 70 jaar (gemiddeld 74 jaar)en de oudste is 83 en spelen samen al meer dan 12 jaar competitie. De gemiddelde handicap van dit team is 20,4 tegen 25 van ons. De heren slaan niet ver maar wel recht. We zijn gewaarschuwd en sturen daarom Fred en Jan Wierts op woensdag vooruit om de baan te verkennen om de anderen op de hoogte te brengen van wat ons te wachten staat. Gezien de gevaren van het niet tijdig vinden van de golfbaan neemt Jan Wierts zijn tomtom mee. Maar als tomtom zegt links aanhouden besluit Jan Wierts om uit te voegen met het gevolg dat tomtom begint te sputteren en beveelt om een u-bocht te maken. Hierna wordt de golfbaan alsnog gevonden en de laatste 3 kilometers gaan over een lokaal weggetje met slechts 27 verkeersdrempels. Na afloop worden de teamleden ingelicht over de problemen die bij Broekpolder op de loer liggen.
Vrijdag verzamelen Bert, Cock, Jan Wierts, Paul en Ton om half tien bij Bentwoud en gaan zonder de weg kwijt te raken naar Broekpolder. Fred gaat op eigen gelegenheid terwijl Jan en Roy deze dag reserve zijn en daar er geen mogelijkheid is om in de buffer te spelen blijven zij thuis, maar wel stand-by.
De ontvangst met koffie en heerlijk appelgebak is geweldig en hierna gaan we inslaan op de driving range en oefengreen.
Om half twaalf slaat Paul als eerste af en Ton als laatste en na 9 holes hebben we 7 van de 12 punten gescoord. De tweede 9 holes gaat het wat minder met het team waarbij hole 18 een scherprechter is en helaas in ons nadeel. We verliezen uiteindelijke met het kleinst mogelijke verschil, met 17-19.
Een wedstrijd van “als dit” of “als dat” en dan hadden we gelijkgespeeld of gewonnen. Maar ja een wedstrijd win je niet met “alsen” maar met geconcentreerd spelen en recht slaan en niet via bomen proberen te scoren. Door deze overwinning van Cromstrijen heeft dit team de grootste kans om kampioen in deze poule te worden.
Het was deze dag genieten van de baan met snelle maar hobbelige greens en uitstekende zomerse weersomstandigheden. Weinig wind, een heerlijk zonnetje en een aangename temperatuur. Na afloop was het dan ook heerlijk toeven op het terras onder het genot van een drankje diverse snacks met uiteraard de bekende bitterbal.
Na een voortreffelijk diner, asperges met beenham of zalm, en de gebruikelijke speeches gingen we weer naar huis via het weggetje met 27 verkeersdrempels en dat is na een nederlaag geen genoegen.
17 april 3e competitiedag
Rozenstein uit Wassenaar was deze dag onze gastheer en we speelden tegen Albatros uit Prinsenbeek. Daar het niet handig was om gezamenlijk te verzamelen bij het golfgebouw gingen we versnipperd naar Wassenaar. Bert nam een toeristische route door het Groene Hart, een eyeopener voor Paul die verrast was door dit dunbevolkte veenweide gebied. Zonder aarzelingen dirigeerde Bert zijn auto naar de parkeerplaats van Rozenstein. Roy kwam gelijktijdig aan in zijn “platte open dak” auto waar als passagier zijn golftas, met geheim wapen de ping driver G30, en trolley lagen wegens gebrek aan ruimte in de kofferbak waarin het opgevouwen dak van de bolide lag. Even later kwam Fred de gelederen versterken en toen was het lange wachten op Ton en Jan die, zonder navigatiesysteem naar de golfbaan reden. Na een kwartier rond het golfterrein gereden te hebben vonden ze uiteindelijk ook het parkeerterrein en was het team compleet.
Na de koffie met wat erbij was het tijd om de spieren los te maken op driving range, putting en chipping greens. Het starten had wat vertraging omdat Rozenstein ook gastheer was voor een 2e competitieteam. Even na half twaalf verloren we de toss en besliste Albatros dat wij als eerste mochten afslaan. Na 9 holes hadden we 11 punten gescoord waarbij hole 9 een cruciale rol speelde. Na 18 holes was de einduitslag 27-9 in ons voordeel en wederom was de laatste hole een scherprechter maar weer in ons voordeel. Wederom had iedereen een bijdrage aan de score.
Fred had voorgelopen op deze baan en de local rules goed gelezen. Een belangrijke local rule was het plaatsen van de bal op de fairway. Schrijver van dit stukje heeft er zeker voordeel van gehad.
Paul, onze reserve voor deze dag, kon na ons een rondje lopen, maar slechts 9 holes. Cock de tweede reserve moest helaas afzeggen om mee te gaan om ons aan te moedigen. Dankzij de snelle verwerking van de scores door Rozenstein was hij vroeg in de avond op de hoogte van onze overwinning.
Het weer was deze dag iets minder dan de week ervoor met name was er in het begin een koude wind uit het noorden met weinig zon. Maar aan het einde van de dag kwam de zon erbij en konden we toch op het terras zitten en daar genieten van de drankjes en de bitterballen.
Na het goed verzorgde diner en de gebruikelijke toespraken ging het weer huiswaarts. Bij het golfgebouw aangekomen wilde Jan Wierts zijn golfspullen in de lockerruimte zetten en zijn jas pakken om met de fiets weer naar huis te gaan. Helaas lockerruimte afgesloten en dus in overhemd terugfietsen naar huis. Niet aangenaam maar gelukkig beschikte het restaurant over een sleutel en konden de golfspullen opgeborgen worden en kon hij met een warme jas aan naar huis fietsen.
10 april, 2e competitiedag.
Daar Cromstrijen die dag gastheer was voor 3 poules moesten wij om 10:30 starten, in plaats van de gebruikelijke 11:30, en was de verzameltijd 8:00 uur bij het golfgebouw.
Om 7:30 kwam het bericht dat Ton zwak, ziek en misselijk was en niet kon spelen. Gelukkig bestaat het team uit 8 spelers en iedereen zou meegaan naar Cromstrijen dus geen probleem. Daar Ton Jan zou ophalen stond Jan al voor dag en dauw buiten te wachten op de komst van Ton. Maar na de nodige telefoontjes begreep hij dat hij zelf naar het verzamelpunt moest rijden.
Even over achten vertrokken we in 2 auto’s richting Cromstrijen. De Suzuki van Cock was voor deze rit omgebouwd tot een klein vrachtautootje waarin alle 7 golftassen en enkele trolleys een plekje hadden gevonden. De bolide van Roy bood plaats aan 5 personen en het restant trolleys.
Zonder TomTom, Roy wist wel hoe te rijden, misten we bij Rotterdam de afslag Zierikzee en duurde het erg lang voor er weer een afslag kwam. We konden zodoende extra genieten van het panorama van het industriegebied ten zuiden van Rotterdam. Cock in de bagagewagen kon niets anders doen dan Roy volgen. Aangekomen bij Cromstrijen werden we verwelkomd met koffie, gebak en een muntje voor de drivingrange. Fred was deze dag reserve en kon voorafgaand aan de wedstrijd een rondje lopen. Bert, de andere reserve voor deze dag, moest zich nu instellen op het spelen van een wedstrijd en bemerkte dat de speciaal voor deze competitie ingekochte wedstrijdballen thuis lagen, want hij was reserve toch. Ondanks dit gemis speelde Bert de wedstrijd professioneel en scoorde de nodige puntjes.
Aangezien het genieten van de heren senioren bovenaan staat, slechts een kort verslag van de wedstrijd zelf.
Nadat we hadden ingeslagen verloor Jan Wierts, onze captain, de toss en mocht Rozenstein, onze tegenstander, als eerste af slaan. Om half elf ging Paul als eerste weg en 35 minuten later Roy als laatste. Na negen holes hadden we al 10 punten binnen en na 18 holes was de einduitslag 30-6 in ons voordeel. Iedereen had zijn steentje bijgedragen aan dit resultaat. Roy met zijn geheime wapen, nieuwe driver die hij de donderdag had opgehaald, was een ware plaag voor zijn tegenstander die moeite had om in drie slagen even ver te komen als Roy met zijn afslag van rond de 190 meter.
Het weer was deze dag optimaal en volgens de weerdeskundigen rokjesdag. Wij hebben echter bij geen van de teams heren in rokjes gezien. Met het zonnetje en nauwelijks wind was het heerlijk spelen en de baan lag er prima bij. Het is een parkbaan dus veel bomen en die staan uiteraard in de baan van volmaakte afzwaaiers waardoor golfballetjes soms niet meer te vinden zijn.
Na afloop was het heerlijk toeven op het terras met een weids uitzicht over de baan, een drankje en de gebruikelijke bitterballen. Om half vijf werden we uitgenodigd voor het diner. Wel vroeg maar ja dat heb je als je om half elf al van start gaat. Het was een heerlijke Indische rijsttafel, een ijsbuffet en koffie/thee toe. Super!!
Wel voldaan gingen we rond half zeven weer naar onze golfbaan en hebben daar op het terras ook nog even wat gedronken en genoten van het uitzicht en van deze dag.
3 april, 1e competitiedag.
Deze dag waren we gastheer voor de teams van Albatros, Broekpolder, Cromstrijen en Rozenstein.
Met aantrekkelijk weer en goede afspraken met baan en restaurant, het inhuren van marshal Harry van Laviere en het plaatsen van bordjes met waar de Dropping Zones zich bevonden is deze dag probleemloos verlopen. Na afloop van de wedstrijden eerst drankjes en bitterballen en daarna een goed verzorgd diner in het restaurant.
