Zaterdag 26 oktober, het is droog rond het middaguur maar er staat wel een straffe wind. Aan regen heeft schrijver dezes een broertje dood, maar wind beschouwt hij als een uitdaging… en een uitdaging zou het worden!
Jullie moeten weten dat de evenementencommissie in de aanloop naar deze dag zich suf gepiekerd heeft over de samenstelling van het buffet dat nu eenmaal onderdeel is geworden van het jaarlijkse afscheid van het zomerseizoen. Laat het nu in die periode zeer regelmatig stormachtig, nat en via zeer nat tot ontzettend nat, zeg maar onaangenaam toeven was op de baan. De relatie met winterse kost was derhalve gauw gelegd en met Roest werd onderhandeld over het in elkaar steken van een stamppotbuffet. Toch waren er lichte twijfels over hoe de meeste deelnemers aan de vooraf te gane wedstrijd zouden reageren op de letterlijke ’gestampte pot’. De culinaire eisen van de gemiddelde golfer liggen immers hoger dan die van… tja, van wie eigenlijk?
We verslaan de bewuste dag, en wel de wedstrijd. En die begon na de toeter die een kanonschot probeerde na te doen waarna het ploeteren geblazen was. Ikzelf had (onder andere) last van het aanspelen van de green van C8; reeds ergens boven het gras aan de overzijde kwam de bal bijna weer op de damestee terecht. En zo hadden anderen vast ook koddige ervaringen met ballen die een eigen leventje leken te leiden. Gelukkig heeft dat geen negatieve invloed gehad op mijn humeur. Ik verkeerde in het gezelschap van zulke leuke flightgenoten dat we niet in de gaten hadden dat we in het halfduister alweer onze laatste hole aan het spelen waren. En op de weg terug naar Roest begon het ’trek krijgen’ merkbaar te worden.
Tijdens de borrel deden de twee wedstrijdleiders hun best om de bijna 60 kaarten die zo ongeveer gelijktijdig ingeleverd werden, zo snel mogelijk te verwerken. Dankjulliewel Dorine en Hendrik-Jan!! En om de magen van eenieder op de proef te stellen volgde eerst nog de prijsuitreiking:
Longest dames: Tonny van Zwienen
Longest heren: Gert van der Hooning
Neary: Theo Schotte
10e prijs: Leo van Hemert
4e prijs: Tonny van Zwienen
Aanmoedigingsprijs: Carina Middendorp
3e prijs: Ariën van Tongeren
2e prijs: Herman Haarman
1e prijs: Theo Schotte
Tevens werd de winnaar van de laddercompetitie in het zonnetje gezet: Jan van der Velden ging met de nog door JanWierts gemaakte trofee naar huis.
Ja, en toen was het tijd voor de stamppotten. Tot grote vreugde van de evenementencommissie, maar ook van de Roest-brigade, was er alom waardering voor de drie stamppotten: hutspot, zuurkool met rozijnen en rode-koolstamppot. Heerlijke gehaktballen, stukken rookworst enne… heel veel jus, maakten dat alles er ’als koek’ in ging. En een mini-brownie met ijs en slagroom maakte het buffet helemaal compleet!
En wat betreft die tiende prijs… die was natuurlijk een knipoog richting zomer 2020 wanneer we de tiende verjaardag van GC Bentwoud gaan vieren!
Namens de hele evenementencommissie wens ik jullie allen een heel mooi winterseizoen!!
